Merry Christmas!

Duffelzak voor Marieke.

De eerste logeertas is af! Ik begon met de tas voor Marieke omdat de stof die zij koos mij het minst aanspraak. Als het dan misging, zou ik het niet zo erg vinden van die verkwiste stof.

Maar het is goed gelukt en hier is dan het afgewerkte product:

De trotse eigenaar met haar tas! (let niet op de rommel, in de achtergrond zie je mijn 'keuken' en 'muziek-kamer'. Die pompoen is ondertussen pompoen-soep geworden, en de cake rechts op de tafel hebben de kinderen versierd als late verjaardagstaart voor hun papa.

 De zak is vrij ruim, zodat alle logeerspullen erin passen. Voor de foto heb ik er een hele één-persoons- quilt ingestoken en er is nog wat ruimte over. Hij heeft ook twee zijzakjes met elastiek, om een knuffel te laten meereizen bijvoorbeeld en binnenin een ingewerkt zakje met rits (geen foto). En ik moet zeggen dat het zeemeerminnen-stofje, nu het verwerkt is in de tas, met de rode keperband en paspel, er wel leuk uitziet.

Beertje gaat mee logeren.

Marieke zit mee te kijken terwijl ik dit schrijf, en herinnerde me eraan dat ik de trui die ze aanheeft ook gemaakt heb, dus bij deze is dit ook een 'uit de oude doos' post, met de zelfgebreide trui van Marieke. Ik heb nog genoeg stof voor een bijpassend toilet-zakje, maar dat zal moeten wachten, want nu is Pieter ongeduldig aan het wachten op zijn logeertas, waarvoor hij een Busy town stofje koos, met illustraties van Richard Scary.

Ik vergat nog te zeggen dat ik voor deze tas handig gebruik gemaakt heb van mijn eigen duffel-zak tutorial, waarin ik beschrijf hoe ik deze zak in het klein maak, als proefje voor de logeertassen. Het hielp echt om even te kunnen nakijken hoe ik het toen deed. Op een paar stappen heb ik verbeteringen aangebracht, dus eigenlijk zou ik de tutorial nog eens moeten overdoen, maar dan voor de logeertassen. Nu ja, ik heb er nog 3 te maken, dus misschien komt het er ook wel van :-). En anders niet, eens die 4 tassen af zijn, zal ik er waarschijnlijk toch genoeg van hebben, en dan heb ik die tutorial ook niet meer nodig.

Kerst-ontbijt-pakketten

Naar goede gewoonte heb ik ook dit jaar mijn kerstgeschenken zelf gemaakt. We doen niet aan grote cadeau's bij ons in de familie, maar geschenkjes uitwisselen is wel leuk. Vaak geven we elkaar iets lekkers, of iets zelfgemaakt. Dit jaar krijgen de (schoon)broers en (schoon)zussen dus iets lekkers dat zelfgemaakt is.

De twee volledige pakketten voor mijn broers en hun echtgenotes.

De kerstontbijt-pakketten bestaan uit een kaarsje in een houdertje met een zelfgehaakt jasje (gezellig), rode kerstthee (warm), mix voor scones met veenbessen (zoet) en zelfgemaakt lemon-curd (lekker). Zo maken we dus een lekker, warm, zoet en gezellig ontbijt!

Een gezellig kandelaartje. Er zit een papiertje in met de inhoud van het ontbijt-pakket.

Het is geen duur geschenk, de potten had ik allemaal in huis, het garen voor de houdertjes komt van de kringloopwinkel en de ingrediënten voor de scones en lemon curd zijn ook niet duur.

Rode kerst-thee in een mini-weckpotje.

Er ging wel wat tijd in steken. Ik heb de labels allemaal zelf ontworpen (in Paint, natuurlijk), en de cadeau-zakken zijn ook zelfgemaakt, uit de grote papieren zak van AS Adventure waarin onze Pieter zijn nieuwe winterjas (ook rood) zat. Die is hij afgelopen zaterdag in Leuven gaan kopen met oma Lena, zijn meter.

Detail van het label op de verpakking. Het verklapt al dat er een kerstontbijt inzit, maar meer ook niet.

De gehaakte jasje voor de thee-lichtjes haakte ik volgens dit patroon. Op die site zie je ook een foto van zo'n theelichtje 'in actie'.

Bijpassend label om de naam van de (hopelijk) gelukkige ontvanger op te schrijven.

De lemon curd was nog het meeste werk. Ik maakte hem volgens een recept uit een boekje dat ik van tante Tina kreeg voor de geboorte van Felix. Het is niet moeilijk, maar het duurt lang, en je moet heel lang roeren! Dus ik hoop maar dat de ontvanger het lekker vinden.

Zoete rood-witte hartjes: mmmm...

De veenbessen-scones zijn een aangepast recept van op de site van Albert Hein. Daar ga ik vaak kijken als ik een recept zoek voor iets specifiek, of als ik bijvoorbeeld een vegetarisch gerecht zoek met groenten van het voedselteam dan vind ik daar meestal wel iets eenvoudig en lekker.

Zoet, gezellig, warm. In de zoete pot zie je de lagen suiker, veenbessen en bloem.

Alles bij elkaar vind ik het toch een leuk geschenk, dat ik zelf ook wel zou willen krijgen.

Een beetje uitleg bij de inhoud: hoe moet je de scones bereiden, en hoe de lemon-curd bewaren?

Update: de eerste pakketten zijn gisteren uitgedeeld, en de ontvangers waren er blij mee. Er blijft er nog één over voor morgenavond.

De stofjes op de zoete potten waren de inspiratie voor het rood-witte hartjes thema.

Doordat we het kerstfeest bij mijn ouders al op de zondag voor Kerst vieren, wordt het allemaal wat gebroken, hebben we tijd om uit te rusten (en te verteren) voor we naar een volgend feest moeten en dat is wel zo leuk. Het was een heel gezellig feest gisteren, hopelijk wordt het morgenavond bij mijn schoonouders ook fijn. Nu ga ik proberen nog de duffelzak van Marieke af te werken en misschien zelfs één voor Pieter in elkaar te steken, zodat de twee oudsten al hun logeertas hebben voor morgen, want zij blijven nog 3 nachtjes langer dan wij.

Work in Progress: Homeward Bound Mini-Quilt (one block)

I decided to have a go at paper-piecing one homeward bound block. I really like the graphic qualities of this block, but the fact that just one block has 73 pieces has been putting me off making a quilt which needs at least nine blocks. 9 x 73 = a lot of pieces and lots of work! And since I hardly find time to sleep, where would I find the time to start a project like that, let alone finish it. But there is something to be said for taking it one small step at the time, so I committed myself to making one homeward bound block, just to get a feel for the proportions.

This is as far as I got piecing on the paper foundations.

So far it's been easy going. I am following this very precise tutorial, and am enjoying the process. Because it's paper piecing, my measuring doesn't have to be perfect, as long as I manage to sew straight lines on the lines drawn on the paper, the end product looks perfect, with the points of the flying geese aligning perfectly. I'm sold!

And this gives you an impression of what the finished block will look like.

I'm pretty sure I feel a king size quilt coming, in this pattern. Now  if only I could find some time (maybe when the baby is a bit older...) He's keeping me up late every night now, and then waking me up once or twice during the night, too. I'm finding it especially exasperating at the moment, because in two weeks time I have to go back to work. I'm not sure how (if) I'll manage to juggle the household tasks, my job and the baby, let alone find some time to do this creative stuff I need so badly to feel like myself. I've found in the past, that if I tell myself that it's just for a while, that I can do without creative stuff for a few months, I just become miserable and snappy. And that's no good for anybody. So I just have to find a way to fit this important part of my life in with the other important bits. Not easy, but I'll find a way!

Begin van een kerstgeschenk voor mijn mama.

Dit mini-quiltje heb ik gemaakt voor mijn mama haar kerstgeschenk. Het melk-kannetje vond ik in de kringloop-winkel. Het lijkt heel erg op een geliefd kannetje van mijn ouders waarvan het teutje gebroken is en dat dus niet meer voor de melk kan dienen.

De kleuren passen mooi bij elkaar, niet?

Ik ben nu bezig aan een groter quiltje, volgens het homeward bound motief, 73 stukjes voor 1 blok: leuk!

Het motief is 'maple leaf'. Het bestaat enkel uit vierkanten en driehoeken (plus een beetje appliqué voor het steeltje), maar doordat het diagonaal loopt is het heel levendig. Als je er verschillende blokken maakt, geeft het echt een dwarrelend effect. Ik vind de paarse kleur heel mooi, ik zou een hele quilt in deze kleuren + oranje wel kunnen appreciëren.

Mama kreeg al eerder een tussen-maatje quiltje. De bedoeling is dat het setje van drie kan dienen als beschermend tussenlaagje wanneer mama haar pannen met anti-aanbaklaag op elkaar stapelt in de kast (dus om te verhinderen dat de bodem van de pan bovenop, de anti-aanbaklaag van de pan eronder krast).

Het ultieme droogrek (al zeg ik het zelf)

Ik zag net dat ik nog geen post gewijd heb aan mijn regenboog-droomrek, hoewel ik er eigenlijk wel trots op ben. Te druk met verhuizen en de baby, waarschijnlijk. En met naaien, want daar kom ik de laatste dagen ook weer aan toe, na een periode van veel zieken thuis (eerst Lucas, dan ik, dan Felix en weer Lucas en nu ik weer een beetje). Ik heb niet de ambitie alles wat ik doe in deze blog te vermelden, het is immers belangrijker het te doen, dan er een verslagje van te schrijven, er is zo al genoeg papierwerk in de wereld ;-). Maar dit rek moet er toch in. Dus, zonder verder veel uitleg: de foto's!

mooie ster!

een beetje meer perspectief

een beetje dichterbij, mooi lijnenspel, niet?

close-up van de scharnieren.

in gebruik...

...met een selectie mooie was

en zo gebruik ik het echt, met twee ladingen was erop.

En zo gebruiken de kinderen mijn regenboogrek, als tentje of magische poort.

Ik heb trouwens ondertussen al wel wat verkeer naar mijn Etsy-winkeltje en een hoop mensen hebben dit rek 'gefavoritet', maar niemand koopt het. En ik kan ze geen ongelijk geven, met de prijzen die ik vraag ;-). Maar voor minder doe ik het niet, mijn tijd is mij nu eenmaal zeer dierbaar. Als mensen graag zo'n rek willen, maar er niet zo veel voor willen geven, kunnen ze het natuurlijk ook zelf bouwen, in hun eigen tijd. Wat je niet ziet in de foto's is, dat het rek kan toegeklapt worden, om het op te bergen.

Verder ben ik vandaag goed aan het naaien geweest. De logeertas van Marieke is bijna af en ik ben een soort grote pannenlappen aan het quilten voor mijn mama. Die dienen om tussen haar pannen te leggen zodat ze niet krassen als ze in elkaar gestapeld worden. Ik heb ook kerstontbijt-pakketten gemaakt voor mijn broers en Willem zijn zus, daarvan zou ik ook een paar fototje op deze blog moeten zetten, maar dat zal voor morgen zijn, denk ik.

Eén project klaar, nog zo'n 99 te gaan...

Mijn kousen zijn af! Ik heb me een tijd geleden voorgenomen om eerst wat lopende zaken af te werken alvorens nieuwe projecten te starten en ik heb toch al één ding afgewerkt: mijn 'bessen-kousen'.

Bijna af... Mijn 'duffelzakje/breizak' is echt helemaal af. En ergens heb ik foto's van de laatste stappen, zodat ik eens mijn duffelzak-tutorial kan afwerken en dan de tas in een groter formaat maken als logeertas voor elk van mijn 4 kinderen. De stof voor die van Marieke is al geknipt, dus dat is ook een lopend project dat ik moet afwerken voor ik iets nieuws begin... dit lukt nooit.

Ja, het lijkt misschien gek, maar ik geef mijn zelf-gebreide kousen namen. En deze zijn dus mijn 'bessen-kousen', omdat de kleuren aan bessen doen denken. Tja, de namen die ik verzin zijn ook niet echt origineel. De zachtpaarse kousen, volgens het patroon voor 'lavender socks' zijn mijn 'lavendel-kousen'. Ha!

Helemaal af!

Bij mijn eerste paren was ik nog iets origineler: mijn grijzige kousen zijn 'winterlucht' en die in bruin, rood, roos en oker tweed kleuren zijn mijn 'warme' kousen. Het volgende project dat ik zou willen afwerken zijn de lakentjes voor Jan, mijn petekindje. Ik moet er nog maar één maken, met olifantjes erop, en nog 2 hoeslakentjes omzomen. Als hij dan wat ouder is, maak ik van de lakentjes dekbedovertrekjes, zoals ik voor Lucas deed met lakentjes die mijn oma borduurde. Die zal ik ook nog eens in een 'uit de oude doos' post moeten tonen.

Op een bolletje rollen en in de kast!